Перевод: с греческого на русский

с русского на греческий

εν ονόματι τού

  • 1 όνομα

    τό
    1) имя; фамилия; кличка (животных); ονόματι Νικολαΐδης по фамилии Николайдис; πώς είναι τ' όνομά του; как его зовут?;

    δίνω όνομα — именовать, давать имя;

    με άλλο όνομα — под другим именем; — под другой фамилией; — под псевдонимом;

    κατ' όνομα μόνο τον γνωρίζω — знаю его только по имени;

    2) название (географическое, вещи и т. п.);
    3) имя, известность; репутация, слава;

    αποχτώ ( — или βγάζω) όνομα — приобрести имя, известность; — стать знаменитым;

    γιατρός (κλέφτης, γυναικάς) με τ' όνομα — известный врач (вор, бабник);

    βγάζω όνομα — приобретать (дурную, хорошую) славу;

    αφήνω ( — или καταλείπω) όνομα — оставлять по себе (хорошую, дурную) память;

    4) знаменитость, знаменитый человек;
    μεγάλα ονόματα великие люди, знаменитости (тж. ирон.); 5) именины;

    είμουν στ' όνομα του — я был у него на именинах;

    6) грам, имя;

    όνομα ουσιαστικό (επίθετο) — имя существительное (прилагательное);

    § όνομα καί πρα(γ)μα — не только по названию, но и на деле;

    εν ονόματι а) именем;
    εν ονόματι τού νόμου именем закона; б) во имя;

    εν ονόματι ( — или στο όνομα) της πατρίδας — во имя родины;

    εξ ονόματος а) от имени; б) по имени;
    επ' ονόματι на имя;

    κατ' όνομα — или (ψιλώ) ονόματι — номинально, только по названию;

    ι γιά όνομα τού θεού — ради бога;

    μη, γιά όνομα τού θεού — роди бога, не надо;

    όνομα καί μη χωριό — не будем (лучше) называть имён (ср. лат. nomina sunt odiosa);

    κάλλιο να σού βγεί το μάτι παρά τ' όνομα посл, лучше остаться без глаза, чем без доброго имени

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > όνομα

  • 2 εν

    (εμ, ελ, εγ, ερ) πρόθ. με δοτ.
    1) (при обознач, места): εν Αθήναις в Афинах; εν μέση οδώ а) посредине улицы; б) прямо на улице; η κυβέρνησις παραμένει εν τη εξουσία правительство остаётся у власти; 2) (при обознач, средства, орудия): εν ονόματι τού νόμου именем закона; εν πεζώ λόγω в прозе: εν στίχοις в стихах; З) (при обознач, способа действия); εν παρόδω между прочим, мимоходом; εν περιλήψει или εν συντομία вкратце; 4) (при обознач, времени): εν όσω εβαδίζομεν... пока мы шли...; εν καιρώ ειρήνης в мирное время; εν μιά ημέρα в один день, в течение одного дня; εν έτει 1976 в 1976 году; 5) (при обознач, состояния, положения): εν πλω в плавании; εν αποστρατεία в отставке; εν κινδύνω в опасности; εν πλήρει συνειδήσει в полном сознании; полностью сознавая; εν πλήρει εξαρτήσει в полном подчинении; αυτό συνέβη εν απουσία μου (εν αγνοία μου) это произошло в моё отсутствие (без моего ведома); εν αναμονή в ожидании; ο νόμος παραμένει εν ισχύϊ закон остаётся в силе; § εν ανάγκη в случае необходимости; εν χρήσει в употреблении; εν τάξει всё в порядке; есть; договорились; порядок (разг) εν γνώσει τού πράγματος в курсе дела; εν στολή воен, в форме; εν καιρώ в подходящее время; εν τω μεταξύ между тем; εν ριπή οφθαλμού в мгновение ока; εν πομπή και παρατάξει с помпой, торжественно; εν ιδρώτι τού προσώπου μου в поте лица; υπογράφω εν λευκώ давать карт-бланш

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > εν

  • 3 νόμος

    ο
    1) закон разя, знач);

    φυσικός νόμος — закон природы;

    άγραφος νόμος — неписаный закон;

    ερμηνεία τού νόμου — толкование закона;

    εκτακτος νόμος — чрезвычайный закон;

    κώδικας νόμων — свод законов;

    νόμοι της κοινωνικής ανάπτυξης — законы общественного развития;

    παραβαίνω τον νόμο — нарушать закон;

    δημοσιεύω νόμο — обнародовать закон;

    ψηφίζω νόμο — принимать закон;

    ακυρώνω τον νόμο — отменять закон;

    τούτο έχει ισχύ ν νόμου — это имеет силу закона;

    σύμφωνα με το νόμο — в силу закона;

    κατά νόμον — по закону;

    παρά τον νόμον — вопреки закону;

    εκτός νόμου — вне закона;

    κατά το γράμμα (τό πνεύμα) τού νόμου — согласно букве (духу) закона;

    εν ονόματι τού νόμου — именем закона;

    νόμοι της κοινωνικής συμπεριφοράς — нормы общественного поведения;

    νόμος της έλξεως ( — или βαρύτητος) — закон всемирного тяготения;

    θείος νόμος — церковная заповедь;

    νόμος της ποταπαγόρευσης — сухой закон;

    2) законоположение, законодательство;

    ποινικός νόμος — уголовное законодательство;

    ο Ρωμαϊκός νόμος — римское право;

    § εξ αυτού οι νόμοι και οι προφήται κρέμονται — всё зависит от него;

    δεν έχει ούτε πίστη οότε νόμο — у него нет ни чести, ни совести

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > νόμος

  • 4 δίκαιο

    [ν] τό
    1) право, справедливое требование; правота;

    έχω δίκαιο — быть правым;

    δεν έχω δίκαιο — быть неправым;

    διεκδικώ τα δίκαια μου отстаивать свои права;
    2) справедливость; εν ονόματι τού δικαίου во имя справедливости; 3) правосудие;

    απονέμω δίκαιο — отправлять правосудие;

    4) юр. право; юриспруденция;

    δημόσιο (ποινικό, διεθνές) δίκαιο — государственное (уголовное, международное) право:

    συνταγματικό δίκαιο — конституционное право;

    ιδιωτικό ( — или αστικό) δίκαιο — гражданское право;

    5) закон, правило;

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > δίκαιο

  • 5 επί

    (επ;
    εφ') ηρόθ. I με γεν., αιτιατ.,δοτ. 1) (при обознач, места, протяжённости, пространства) на, в, по:

    (γεν.) επί της γης — на земле;

    επί της οδρύ — на улице;

    επί της τραπέζης — на столе;

    επ' ώμου на плече;
    εφ' αμάξης в экипаже;

    επί τόπου — на месте;

    επί ακροατηρίου — перед аудиторией; — открыто, публично;

    κείται επί τού, Σαρωνικού — расположен на берегу Саронического залива;

    (αιτιατ.) επί πάσαν την γήν — по всей земле;

    επί τριάντα χιλιόμετρα — на тридцать километров;

    2) (при обознач, времени):

    (γεν.) επί τού παρόντος — в данный момент;

    επ' εσχατων недавно;
    εφ' όρου ζωής на всю жизнь, до конца жизни;

    επί Τουρκοκρατίας — во время турецкого (владычества;

    επί 'Αλεξάνδρου τού Μακεδόνας — при Александре Македонском;

    επί σοβιετικής εξουσίας — при советской власти;

    (αϊτιατ.) η βροχή διήρκεσεν επί δύο ημέρας — дождь продолжался в 'течение двух дней;

    επί δέκα έτη (ώρες) — в течение десяти лет (часов);

    επ' ολίγας ημέρας в течение нескольких дней;

    σε ανέμενον επί μακρόν (βραχύ) — я ждал тебя долго (недолго);

    επ' άπειρον до бесконечности;
    3) (в отношении, что касается):

    (γεν.) επί τού θέματος — на тему;

    επί της 4ούσίας τού ζητήματος — по существу вопроса;

    επί του προκειμένου — по этому делу;

    επί κάλου (κακού) — в хорошем (плохом) смысле;

    (αιτιατ). το επ' εμέ что касается, меня;

    ως επί το πλείστον, ως επί το πολύ — по большей чости, главным образом, обыкновенно, обычно;

    (δοτ.) φημίζομαι επί ευφυΐα — славиться остроумием;

    εξέχω επί αρετή (εντιμότητι) — отличиться добротой (честностью);

    διαπρέπω επί ανδρεία — отличаться мужеством;

    II με γεν., δοτ.
    1) (при обознач, главенства, руководства, власти):

    (γεν.) επί κεφαλής — во главе;

    ο επί κεφαλής — глава;

    ο επί της Δικαιοσύνης υπουργός — министр юстиции;

    ο επί των φόρων υπάλληλος — налоговый агент;

    ο επί των τελετών — церемонимейстер;

    (*οτ.) το επ' εμοί насколько это в моей власти, насколько это зависит от меня;
    2) (при обознач, прибавки, добавления):

    (*οτ.) επί τούτοις — кроме того, сверх того;

    επί πάσιν — особенно, больше всего, главным образом;

    III με γεν. (при'обознач, распределения, соразмерности, пропорции):

    επί πεντήκοντα εγχειρήσεων εσημειώθησαν δύο μόνον θάνατοι — на пятьдесят операций (зарегистрировано) только два смертных случая;

    παράταξις επί δύο ζυγών — двухшеренговый строй;

    § επί ξυρού ακμής — в критическом положении;

    επί τέλους — наконец;

    επί ταοτού — нарочно, преднамеренно;

    IV με αϊτιατ.
    1) (при обознач, направления, цели):

    επί δεξιά — направо;

    επ' αριστερά налево;

    επί σκοπόν — по цели;

    βαδίζω επί τα ίχνη — ходить по пятам;

    ευρίσκομαι επί τα ίχνη — напасть на след;

    η κατάστασις τού ασθενούς βαίνει επί τα βελτίω (επί τα χείρω) — состояние больного улучшается (ухудшается);

    2) (при обознач, степени):
    επ' ελάχιστον в наименьшей степени;

    επί τοσούτον ώστε... — до такой степени, что...;

    3) (при умножении):

    τρία επί τρία ίσον εννέα — три умноженное на три равняется девяти;

    V με δοτ.
    1) (при обознач, повода, обстоятельства):

    επί' τη ονομαστική σου εορτή — по случаю твоих именин;

    επ' ευκαιρία της αναχωρήσεως μου по случаю моего отъезда;
    επ' ευκαιρία των εορτών по случаю праздников;

    κατηγορείται επί φόνω — обвиняется в убийстве;

    2) (при обознач, цели):

    επί τω σκοπώ — с целью;

    επί τούτω — для этого;

    επί τη προφάσει ότι... — под предлогом того, что...;

    επ' ωφελεία в пользу;

    επί αγαθώ — на благо;

    επί ζημία — в ущерб;

    επί κακώ — назло;

    3) (в отношении родства):
    γαμβρός επ' αδελφή зять (муж сестры);

    γαμβρός επί θυγατρί — зять (муж дочери);

    4) (при обознач, условия, образа действия):

    επί τώ όρω — при условии;

    επί τόκου — под проценты;

    επ' αμοιβή за вознаграждение;

    επί μισθώ — за плату;

    επί αποδείξει — под расписку;

    επ' ενεχύρω под залог;

    επί ισοις όροις — на равных условиях;

    επί τω λόγω της τιμής μου — честное слово;

    επ' ονόματί μου на моё имя;

    άλμα επί κοντώ — прыжок с шестом;

    επί λέξει — слово в слово; — буквально;

    επ' αυτοφώρω с поличным;

    επί εγγυήσει — на поруки;

    § επί ποινή θανάτου — под стрёхом смертной казни;

    επί παρουσία μαρτύρων — в присутствии свидетелей;

    VI (в наречных выражениях):

    επί πολύ — долгое время;

    επ' ολίγον короткое время;

    επί πλέον — кроме того, к тому же, вдобавок;

    επί μάλλον και μάλλον — всё больше и больше

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > επί

  • 6 επικρυπτω

        (aor. 2 ἐπέκρῠφον)
        

    (чаще med.)

        1) скрывать, прикрывать, прятать
        

    (χεῖρας Aesch.; τέν βούλησιν τοῦ ὀνόματος Plat.; med., τέν αὑτοῦ ἀπορίαν Plat.; τἀληθῆ Dem.; τέν παρασκευήν Plut.)

        ἐπικρύπτεσθαί τί τινι Dem. или τι εἴς τι Plut.скрывать что-л. посредством чего-л.;
        ἐπικρύπτεσθαί τινά τι Plat., Polyb.скрывать что-л. от кого-л.;
        ἐπικρυπτόμενος Xen. — держа в тайне, секретно;
        ἐπικεκρυμμένος Arst.хранимый в тайне

        2) med. закрываться, прикрываться
        

    (ἐσθῆτι Plut.)

        3) med. скрываться, прятаться
        

    ἐ. τῷ ὀνόματί τινος Thuc.скрываться под чьим-л. именем

    Древнегреческо-русский словарь > επικρυπτω

См. также в других словарях:

  • Υιός του ανθρώπου — Αυτοχαρακτηρισμός του Ιησού στα ευαγγέλια. Ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποίησε τον όρο αυτό είναι αντικείμενο πολλών ερμηνειών των σχολιαστών των κειμένων της Καινής Διαθήκης. Μερικοί υποστηρίζουν ότι με τον όρο αντικαθιστά τη λέξη «εγώ», άλλοι… …   Dictionary of Greek

  • Ελλάδα - Ιστορία (Βυζάντιο, Τουρκοκρατία) — ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΧΡΟΝΩΝ Η ιστορία του Βυζαντίου, μακρόχρονη και περιεκτική σε γεγονότα, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Οικοδομημένη πάνω στα θεμέλια ενός οργανωμένου και ισχυρού ρωμαϊκού κράτους, κατέληξε σε μια δομή καθαρά… …   Dictionary of Greek

  • λογαριασμός — ο (AM λογαριασμός) [λογαριάζω] μέτρημα, αρίθμηση, υπολογισμός, εκτέλεση αριθμητικών πράξεων («έκανα λάθος στον λογαριασμό») νεοελλ. 1. πίνακας, κατάλογος εσόδων ή εξόδων ή οφειλών («ο λογαριασμός τής ΔΕΗ») 2.(οικον.) κάθε πίνακας ή διάγραμμα με… …   Dictionary of Greek

  • κύπρος — I Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Μεσογείου. Βρίσκεται Δ της Συρίας και Ν της Τουρκίας.Η Κ. είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου και ανήκει γεωγραφικά μεν στη Μικρά Ασία, πολιτικά όμως στην Ευρώπη. Ο πληθυσμός της είναι 80% Ελληνοκύπριοι …   Dictionary of Greek

  • Ιταλία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ιταλίας Έκταση: 301.230 τ. χλμ. Πληθυσμός: 56.305.568 (2001) Πρωτεύουσα: Ρώμη (2.459.776 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ευρώπης. Συνορεύει στα ΒΔ με τη Γαλλία, στα Β με την Ελβετία και την Αυστρία, στα ΒΑ με τη… …   Dictionary of Greek

  • Φερδινάνδος — I Όνομα 3 αυτοκρατόρων της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που ανήκουν στον οίκο των Αψβούργων. 1. Φ. A’ (Αλκαλά ντ’ Ενάρες 1503 – Βιέννη 1564). Γιος του Φιλίππου του Ωραίου και της Ιωάννας της Τρελής, έγινε αυτοκράτορας μετά την παραίτηση του… …   Dictionary of Greek

  • Σαίκσπηρ, Ουίλιαμ — (Shakespeare). Άγγλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας (Στράτφορντ ov Αίηβον 1564 1616). Από τις ελάχιστες πληροφορίες που έχουμε για τη ζωή του, οι πιο αξιόπιστες είναι εκείνες που βγαίνουν από δικαστικά έγγραφα και μαρτυρίες συγχρόνων του. Γιος …   Dictionary of Greek

  • Καρλομάγνος ή Κάρολος ο Μέγας — (Charlemagne, 742 – Άαχεν 814). Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (800 814) και βασιλιάς των Φράγκων (768 814). Στέφθηκε βασιλιάς μετά τον θάνατο του πατέρα του, Πεπίνου του Βραχύ, μοιράστηκε τον θρόνο μαζί με τον αδελφό του Καρλομάνο …   Dictionary of Greek

  • Κορτές, Φερνάντο — (Fernando Cortes, Μεντελίν, Εστρεμαδούρα 1485 – Σεβίλη 1547). Ισπανός στρατιωτικός ηγέτης, κατακτητής του Μεξικού. Παρακολούθησε νομικά στο περίφημο πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα, αλλά, πριν συμπληρώσει το 20ό έτος της ηλικίας του, πήγε στο Σαν… …   Dictionary of Greek

  • Νεότουρκοι — Εθνικό, μεταρρυθμιστικό κίνημα των Οθωμανών, το οποίο φιλοδοξούσε να μετεμφυτεύσει στην Τουρκία τα ευρωπαϊκά πολιτικά και κοινωνικά συστήματα. Η κίνηση ξεκίνησε από την εποχή των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών του σουλτάνου Σελίμ Γ’ (1789 1807),… …   Dictionary of Greek

  • λεγάτος — Πρέσβης, κατά τη ρωμαϊκή εποχή, τον οποίο έστελνε η Σύγκλητος ή ο αυτοκράτορας ως αντιπρόσωπο σε μια άλλη χώρα ή σε μια περιοχή του κράτους, με ορισμένη αποστολή, για την οποία λογοδοτούσε όταν επέστρεφε στη Ρώμη. Ο λ. ήταν ιερό πρόσωπο. Λ.… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»